Ścieżka prowadząca do Dolininy Trzynastu Szczytów

Jak sama nazwa mówi jest to mało uczęszczana ścieżka, która zaprowadzi was do samej doliny. Jednak uważajcie by skręcić odpowiednio i nie zabłądzić w górach. Najlepiej jakbyście poprosili jakiegoś uzdrowiciela by was tam zabrał, a może ten wyglądający sympatycznie staruszek zechce wam pomóc?

Drepatała sobie spokojnie rozglądając się uwarznie. Gdzie to maleństwo mogło się schować? No i to imię... Bevin słowo "bestia" zawsze kojarzyła się z okrutnym potworem wysokości dwunastu łokci i sześciu w kłębie z mahoniowymi pazurami i zakrwawionymi kłami z nienawiścią w ślepiach.
A tmyczasem wywnioskowała z opisu że zwierzątko co najwyżej mogło by być Mgławikiem. Pamiętała jak z mistrzem grali dla widowni złożonej właśnie z tych białych, włochatych stworzonek wypuszczających z siebie kłąbki mgły gdy tylko moledia im się spodobała. Czasami musieli przerywać lekcję gdyż stworzenia tworzyły ogromną białą chmurę, zakrywającą ich tak że nie widzieli swoich twarzy. Po za tą dziwną umiejętnością zwierzątka niczym nie różniły się od szczeniaków zawsze łasych na pieszczoty.
Alret trzymał się za nimi w większej odległości niż zazwyczaj. Zrobił to na jej prośbę gdfyż troszkę obawiała się reakcji malucha na widok jaszczura. Spojrzała na towarzyszącego jej barda. Nie mogła jednak wymyślić żadnego sensownego tematu na rozmowę. Szła więc w oczekiwaniu czy on jej nie zacznie.

Rafael nie był zbytnio szczęśliwy swoją podróżą, nie był przyzwyczajony do wszędobylskiej zieleni, przyzwyczajony był do ciepła i braków zieleni Meksyku. Lecz, jakoś to że nie podróżował sam dodawało mu otuchy. Przeglądał krzaczek po krzaczku, rozglądał się po drzewach lecz "Bestii" nigdzie ani widu, ani słychu. Sądził iż tak ciche poszukiwania napewno nie zdadzą rezultatu, chciał zacząć rozmową z swoją towarzyszką, lecz nie wiedział jak. Postanowił więc zacząć najprostszym i najogólniejszym tematem...
Piękna dziś pogoda, nieprawdaż ? *Lekko się uśmiechnął nie przerywając rozglądania się i szukania szczeniaczka. I odwrócił się w strone krzaka w którym coś się poruszyło...

-Tak faktycznie ładna- bąknęła cicho. Bardowie płci przeciwnej zawsze ją onieśmielali. Zaczęła przegrzebywać kolejny krzak. Alret podszedł do niej trochę i zaczął węszyć. Jego czerwony grzebień został uniesiony a jaszczurka cicho zasyczała. Patrzył się przed siebie.
-Złpał trop!- pisnęła rozradowana. Nagle przypomniało jej się że Alret mógł owszem wyczuć szczeniaka z powodu zapachu jego właściecielki ale mógł równie dobrze zgłodnieć i wytropić sarnę albo jelenia ewentualnie królika. Przegryzła wargę. Postanowiła przedstawić swoje myśli Rafaelowi.- Słuchaj. Alret ma świetny węch ale nie wiem czy to co wytropił to szczeniak czy może jego pożywienie... Moglibyśmy sie też rozdielić tylko kłopot w tym jak mamy się porozumieć że znaleźliśmy Bestię.

-Hmm... Wyśle do ciebie Jaspera, on będzie mieć malutki liścik jeśli coś znajdę, jeśli nie, to widzimy się w tym samym miejscu.
Rafael widocznie nie chciał się rozdzielać, nie było mu to na rękę, lecz przekonywania Bevind przekonały ją do tego.
- Więc, powodzenia nam życzę ! *Uśmiechnął się, odwrócił, i poszedł.*

-Świetnie! Jeśli coś odkryję wyślę Alreta.-uśiechnęła się i ruszyła z pędzącą jaszczurką.

Biegła za Alretem póki ten nie zwolnił. Zdziwiona obserwowała jak biega w tę i z powrotem. Przysiadła na ziemi obok kępki kwiatków i patrzyła czy w żadnym nie widać jakiegoś małego lokatora w postaci chochlika. Niestety nigdy nie miała dość uwagi by czekać długo. Znudzona bezowocnym wpatrzeniem w kwiaty znów spojrzała na Alreta. Wydawał się być zmęczony. Po chwili zniknął znowu wracając z królikiem w pysku. Zjadł go i zmęczony zwinął się niedaleko niej. Oznaczało to że teraz musiała szukać sama. Alret prześpi siez pół godziny i ruszy jej tropem choćby wyczuł nawet samicę w rui. Dopiero gdy się upewni że jej nic nei jest pójdzie gdzieś indziej. Zaczęla przeszukiwać korzenie drzew i kępy roślin nawołując zwierzątko.

Rafael przeszukiwał gęste krzewy, szukając szczeniaczka. Rafael sądził ze nie znajdą już najprawdopodobniej bestii, bał się że ta misja skończy się niepowodzeniem, lecz właśnie to dodawało mu determinacji by tym bardziej szukać Bestii i wciąż próbować ją znaleźć.
- Och Jasper, Jasper. Jak to mówią szukajcie a znajdziecie, leć może tobie się coś trafi - Wysłał swojego orła w górę, lecz on nie chciał odlecieć, dał mu malutki kawałek czegoś wyglądającego na robaka, być może żelkę, i wtedy Jasper uniósł się w górę. Rafael zaś udał się w jeszcze większą gęstwinę "krzaczorów" których miał już po dziurki w nosie, rozglądając się i szukając małej "Bestyjki".

Pierwsze krople deszczu spadły na jej rudą czuprynę. Przystanęła chwilę. Deszcz nigdy nie był dla niej przeszkodą. Rozejrzała się w poszukiwaniu jakiś długich traw. Nagle za sobą usłyszała prychnięcie. Odwróciła się by zobaczyć Alreta trzymającego w pysku kawałek lnianego sznurka. Wzięła go od niego związując włosy w nieskładny kok.Razem z Alretem szukali dalej. Ani ona ani on nie bali się burz. Bali się natomiast o szczeniaka którego mogły zwęszyć Gobliny. Nie zostawiłyby z niego nawet kosteczki. Bevin szukała między kępami roślin i korzeniami nawołując a Alret właził w krzaki które mogłyby podrażnić skórę Bevin.

Rafael bardzo nie lubił deszczu, miał do niego jakby uraz, nienawidził gdy miał rozczochrane włosy, które podczas deszczu same się układały w nieład. Jasper nie był w stanie latać przez deszcz lub większy wiatr, więc wleciał na wysoką gałąź rosnącego nieopodal, wysokiego świerku przeglądając okolicę, Rafael zaś przeglądał wszystkie krzaki i malutkie drzewka które z daleka wyglądały niczym malutkie kółka, które ujednolicały się z tłem zielonego krajobrazu. Rafael sądził że losy Bestii już mogą być przesądzone, że Gobliny lub inne ohydztwa mogły by go zjeść lub co gorsza zabić. Rafael zaczął sobie przypominać, że była z nim towarzyszka, ciekawiło go jak u niej poszukiwania, lecz przecież umówili się że wyślą swojego pupila tylko jak znają poszukiwanego szczeniaczka.

Alret "nadstawił" uszu. Czujnie rozjerzał się dokoła po czym warknął cicho na Bevin. Ta odgarnęła z czoła kaptur patrząc pytająco na jaszczura. Nasłuchiwała chwilę. Cichutkie skolmnięcia doleciały i do jej uszu.
-Alret szukaj!- krzyknęła a zwierz szybko pobiegł w kierunku dźwięku. Zrobił to o wiele szybszciej niż zwykle. Na szczęście, na rozmikęłej ziemi zostawały wystarczająco wyraźnie ślady by mogła ruszyć jego tropem.